บทบรรยาย Ep8 : I like you

 สารภาพก่อนว่านี่คือการเขียนบรรยายเองครั้งแรก และๆๆผ่านการตรวจสอบจากเพื่อนอีกที ปกติให้เพื่อนเขียนให้ - -ผิดพลาดประการใด ขออภัย เย้ๆๆๆๆๆ

   

มองลงมาตรงหน้าต่าง

ร่างเล็กกดปิดแชทของเพื่อนสนิท ก่อนจะเข้าไปอ่านข้อความที่ครามส่งมา

ลงไปเหี้ยไร หิวจะตายห่าอยู่ละ

แฟนห่าไรวะ ข้าวก็ไม่ซื้อให้แดก หน้าเหงือกเอ้ย

       ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงพร้อมบิดขี้เกียจเล็กน้อยอย่างที่เคยทำจะว่าไปตอนนี้น่านอนชิบหายเลย สองเท้าก้าวอย่างเอื่อยๆไปยังหน้าต่างตามที่คนตัวโตบอก

   แสงไฟสีทองที่สะท้อนจากด้านล่างมองเห็นลางๆเมื่อยืนห่างจากหน้าต่าง 3-4ก้าว          มองออกไปจากตรงนี้ความมืดมิดของเวลากลางคืนต่างแย่งกันปิดบังความสวยงามของน้ำทะเลหมด                                    

แต่ว่าแสงสีทองนี่คือไฟบาบิคิวป่ะวะ ไอเหี้ย หิวเว้ย ครามแม่งก็ใช้ได้อยู่ว่ะ มีบาบิคิวให้กูแดกด้วย

    จิมสาวเท้าอย่างรวดเร็วเพื่อมาหาบาบิคิวอย่างที่ใจปรารถนา แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักเมื่อสิ่งที่อยู่ข้างล่างไม่ใช่บาบิคิวอย่างที่เขาคิด

เหี้ย

อย่าเต้นแรงแบบนี้

หัวใจ

      ไม่ใช่ไฟจากบาบิคิว ไม่ใช่แสงของดวงจันทร์แต่เป็นแสงเทียนที่ถูกจุดไว้อย่างเป็นระเบียบนั่นต่างหาก

ลูกโป่งสีมุขถูกผูกไว้กับเสาเล็กๆใกล้ๆกัน แถมยังมีดอกไม้ไฟนั่นอีก นี่มันบ้าอะไรกันวะ

ใจบ้าๆนี่ด้วย เต้นแรงทำไมก็แค่การแสดงของคนๆนึงเอง 

    ครามยืนมองคนที่ยืนนิ่งอยู่ด้านบนอย่างอารมณ์ดี คงจะดีใจ ตื้นตันอะไรแบบนี้อยู่ล่ะสิ่

ถ้าเป็นคนนี้หน่ะนะ แต่ถ้าเป็นจีนเขาคงไม่แม้แต่จะเดินมาด้วยซ้ำ รายนั้นน่ะ หึ

ผมว่าผมมั่นใจขึ้นมานิดๆแล้วล่ะ

    ครามชูดอกไม้ไฟเชิงเชิญชวนให้ลงมาเล่นด้วยกัน แต่จนแล้วจนเล่าคนตัวเล็กก็ไม่มีท่าทีจะขยับเลย อะไรของเขา อึ้งอะไรขนาดนั้นวะ

ครามล้วงกระเป๋าหยิบสมาร์ทโฟนรูปแอปเปิ้ลขึ้นมาเปิดหน้าแชทที่ถูกปักหมุดไว้ แฟนของเขาไงล่ะ

ต้องส่งรัวๆ จะได้ตื่นสักที ไอดื้อ

         ความมืดมิดปกปิดความสวยงามของทะเลหรอ น่าขำสิ้นดี ปกปิดบ้าอะไร ในเมื่อทะเลที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้มันสวยมาก แสงที่สะท้อนกับน้ำไม่เหมือนแสงสีในผับที่ผมชอบแต่เป็นแสงจากเทียนบ้าๆนั่นต่างหาก    

 ผมชอบบรรยากาศแบบนี้จัง มันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นเหมือนตอนที่ครอบครัวของผมอยู่ด้วยกัน

ชอบบรรยากาศหรอ ผมเนี่ยนะจะชอบทะเล นี่ก็น่าขำเหมือนกัน เพราะผมไม่เคยชอบทะเลเลย

      "ทำบ้าไร ไร้สาระ"

      "ไม่ชอบ?."

        "เออ"

        "แน่หรอ? "

       

             ครามถามเชิงล้อเล่น ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าจิมรู้สึกยังไง ไม่ใช่ว่าเขาจะเชื่อสิ่งที่จิมพูด ก็เจ้าตัวดันแสดงท่าทีบิดไปบิดมาจนจะม้วนอยู่แล้ว นี่ถ้าเขาขำกับอาการแบบนี้ของคนตัวเล็กมีหวังคงได้ไข่บวมอีกรอบ

 ใช่ ผมบวมมาแล้ว....

    "....."

    "ไร้สาระแล้วเขินทำไม"

    "ไม่ได้เขิน"

     "แก้มมึงแดง 5555"

    "....."

    "ขำไร ไอสัด "

  

     จิมหัวเราะเล็กน้อยให้กับคำแซวของคนตัวโต ไอบ้านี่ กูอุตส่าห์กลั้นยิ้ม

     พอแล้วจิมมันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมีความสุข จริงจังได้แล้ว เอาจริงได้แล้ว

     "ทำทำไม"  

    "ก็ให้มึงไง"

      

     ให้จีนสิ่นะ5555

    "เออๆ เอามาๆๆ"

         จิมแย่งดอกไม้ไฟที่อยู่ในมือครามมาถือแก้ความคิดที่กำลังเตลิด

   "แชะ แชะ" เสียงชัตเตอร์ของมือถือคนตัวใหญ่คอยถ่ายเก็บภาพสิ่งที่เกิดขึ้น คนนึงอยากแก้แค้นคนนึงอยากแน่ใจ ไม่รู้ว่าความทรงจำเหล่านี้จะลบล้างสิ่งที่เป็นจุดดำของทั้งสองได้บ้างหรือเปล่า บางทีหัวใจดวงเล็กที่อยู่ข้างในของคนสองคนอาจจะไม่ได้ต้องการจะทำแบบนี้ก็ได้

 ' จูบแม่งเลย แล้วกลับมาบอกกูว่ามึงแพ้หรือมึงชนะ

  

ข้อความของเพื่อนสนิทวกวนอยู่ภายในห้วงความคิดตลอดเวลา ถ้าเกิดลองแล้วเขาแพ้ล่ะ เขาจะทำยังไงต่อ

   "คิดไรอยู่ "

   ครามถามคนตัวเล็กที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ข้างหน้าเขา

  "คิดว่าควรทำดีมั้ย"

  

   "ทำอะไร"

   "ไม่รู้"

   

   มือหนายื่นมีไปยีหัวแฟนของเขาอย่างเบามือ เขาน่ารักตลอดเวลาเลย น่ารักแบบไม่ใช่จีน เขารู้ เขาแค่อยากมั่นใจ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆครามสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่โกรธคนตรงหน้า

  

  "คราม"

  "ครับ"

   ครามละมือจากการเลื่อกดูรูปที่ตัวเองเพิ่งถ่ายไปมาแล้วไปสนใจคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของเขาตอนนี้

 จิมลุกขึ้นยืนอย่างเก้ๆกังๆ เขาตัดสินใจแล้ว และหวังว่ามันคงจะไม่พลาด จิมสาวเท้ามายังครามที่อยู่ห่างกันไม่มาก ครามที่เห็นเหมือนคนตัวเล็กกำลังจะทำอะไรเลยลุกขึ้นและวางทุกอย่างที่กำลังทำอยู่ทั้งหมด 

  "เป็นไร" 

   แฟนของเขาคงคิดมากอะไรอยู่แน่ๆ ครามคิดแค่นี้  

 "ป่าว"

 "แล้วเป็นอะไรไหนบอก"

     มือหนายื่นมือไปลูบหัวคนตัวเล็กกว่าด้วยความเอ็นดู จิมสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะลากมือหนามาวางไว้บนแก้มของตน

  "อ้อนเก่ง"

  "กูชอบนะ ที่มึงทำหน่ะ" 

 "อันไหน"

  "ทุกอันเลย กูชอบทุกอย่างที่มึงทำให้กูวันนี้"

     กูก็ชอบเหมือนกัน ชอบทุกอย่างที่เป็นมึงเลย 

 "แล้วชอบกูมั้ย ? "

      สายตาสองคู่ต่างจดจ้องกันเหมือนต่างคนต่างคาดหวังในคำตอบของกันและกัน  

แต่จะให้จิมพูดมันก็คงยังไงอยู่ ยังไงสะครามรู้ดีเขาไม่ยอมพูดหรอก

  คนตัวเล็กกว่ายิ้มขำให้กับคำถามของคราม ชอบหรอ ตลกแล้วล่ะ 

'จูบแม่งเลย  แล้วกลับมาบอกกูว่ามึงแพ้หรือมึงชนะ

  ไอเหี้ยนี่ก็วนเวียนในสมองกูจัง กลับไปกูจะเตะให้ไข่บวมเลยไอสัด  เอาวะ ในเมื่อก็มาขนาดนี้แล้ว มาลองดูสักตั้ง

  คนตัวเล็กเขย่งเล็กน้อยก่อนจะจุ้บเบาๆที่ปากของคราม  

  "ทำอะไร"

  "จูบ"

   "?"

  

 "ไมทำหน้างั้นวะ "

  "เคยบอกแล้วไงว่าจูบไม่ใช่แบบนี้ มึงนี่นะ "

       ใช่แล้วครามบอกเขาแล้วว่านี่ไม่ใช่จูบ แต่จะให้ทำไงล่ะวะ ขนาดเมื่อกี้ใจมันยังสั่นถี่ๆเลย ถ้าเข้าไปจูบจริงละก็ กูไม่ตายหรอ แบบนี้จะเรียกว่าเขาแพ้หรือป่าว ไม่ เขาไม่ยอมแพ้แน่. 

  "อยากจูบ"

  "แล้ว?"

    ครามเอียงคอสงสัย เขาอยากแกล้งแฟนของเขา

อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนตัวบางจะทำยังไง

  "จูบหน่อย "

  "เดี๋ยวเหอะ "

 "อยากจูบก็เข้ามาจูบเอง"

จิมยู่ปากเล็กน้อย ไอบ้านี่ ก็รู้อยู่ว่าเขาจูบไม่เป็นละยังแหย่ให้เขาเข้าไปจูบเองอีก งานเสร็จเมื่อไหร่เจอกันไอสัดคราม

  จิมใช้สองมือคล้องคอครามพร้อมเขย่งเล็กน้อย มาดูกันว่าใครจะแพ้ใครจะชนะ คนตัวเล็กหลับตาอย่างหน้าเอ็นดู ริมฝีปากของทั้งสองแตะกันเบาๆ เพียงแค่สัมผัสกันเท่านั้น ไม่มีการรุกล้ำ ไม่มีการล่วงเกิน ไม่ใช่ว่าไม่อยากรุกล้ำหรือไม่อยากล่วงเกิน แต่จิมทำไม่เป็นต่างหาก ครามยิ้มด้วยความเอ็นดูให้กับการกระทำของอีกฝ่ายที่บอกว่าจิมมีแต่ทฤษฎีไม่มีปฏิบัตินี่คงจะจริง เขาล่ะอยากจะสอนปฏิบัติให้จิมเหลือเกิน

   ครามถอนริมฝีปากออก เขาปล่อยให้คนตัวเล็กเล่นสนุกมานานแล้ว ตอนนี้คงจะต้องเป็นตาเขาของบ้าง ครามจับมือเล็กของจิมให้มาวางที่เอวของเขาแทน มือหนาลูบมือไปบนริมฝีปากสีชมพูพร้อมยิ้มมุมปากเล็กน้อย เขาล่ะอยากจะย่ำยีริมฝีปากของคนที่ชื่อว่าแฟนให้ช้ำกันไปข้าง 

    มือหนาเชยครางของจิมเพื่อปรับองศาอย่างอ่อนโยน

"จูบจริงๆมันเป็นงี้" 

  ริมฝีปากหยักแตะลงบนริมฝีปากของอีกคนด้วยความบางเบา และนุ่มนวลที่สุดเท่าที่เคยทำมา เขี้ยวของคนตัวใหญ่ขบลงเบาๆที่ริมฝีปากเพื่อเปิดทางให้ลิ้นของเขาเข้าไปสำรวจได้ 

  " อะ.."

  "อื้อ.."

  

  จิมร้องครางในลำคอเบาๆ ลิ้นหนาเข้าไปกอบโกยความหวานข้างในเหมือนคนอดอยาก จากความนุ่มนวลกลายเป็นความร้อนแรง  ลมร้อนๆต่างแข่งกันรดไปมา  สติที่ถูกกินไปพร้อมกับความรู้สึกวาบไหว

ตอนนี้หัวใจของจิมรู้ดี

เขารู้แล้ว

ตอนนี้เขารู้

เขาแพ้แล้ว แพ้ราบคาบ 

ในส่วนของครามเขาก็มั่นใจแล้ว 

คนที่อยู่กับเขาตอนนี้ 

คนที่เขามีความรู้สึกดีๆให้ด้วยนี้

ไม่ใช่จีน 

#PretendloveLH